WZORNIK KOSZĘCIŃSKI

Koń jaki jest każdy widzi. Z Koszęcinem jest podobnie. Ale nie każdy widzi, chociaż patrzy.

W czasie tego projektu będę chciała wraz z Wami uważniej przyjrzeć się i pokazać jaki jest (był) Koszęcin.

Jeszcze niedawno wyróżniał się architekturą. Jeśli szybko tego nie utrwalimy – niedługo może nie być o czym pamiętać. Dlatego planuję powszechną akcję dokumentowania koszęcińskich zabytków architektury, których mamy około 200.

Zapraszam do współpracy wszystkich, którzy mają archiwalne zdjęcia, wszystkich którzy potrafią rysować i pasjonują się fotografią. Trochę też z fotografią przy okazji poeksperymentujemy, cofając się do czasów początków fotografii.  

Wnętrza domów to przestrzenie prywatne. Rozumiem, że nie każdy będzie chciał chwalić się tym, co się właśnie u niego zachowało. Zależy mi jednak na tym, żebyśmy mogli do tego zbioru dołączyć zdjęcia mebli, narzędzi, przedmiotów użytkowych o walorach historycznych. Warto je jednak pokazywać, żebyśmy mieli się skąd uczyć jaki był Koszęcin. 

Charakterystyczne elementy wyposażenia śląskiego domu to makatki, zazdrostki, heklowane narzuty na łóżka, kilimy. Kiedy 3 lata temu organizowałam wystawę prezentująca kulturę wsi śląskich Mieszkanki udostępniły swoje makatki. Chciałabym udokumentować te zachowane obiekty, opisać. Stworzyć wzornik na podobieństwo tego. Jeśli będzie zainteresowanie takim pomysłem chciałabym pokazać te autentyczne przedmioty na wystawie.

Jakie były stroje dawnych Koszęcinian – możemy zobaczyć już chyba tylko na dawnych fotografiach. Ale to też cenne źródło.

Tradycją Koszęcina były bibułkowe kwiaty. Ozdabiano nimi krzyże przydrożne, figury, ołtarze w kościołach, mogiły na Wszystkich Świętych. Kwiaty były maczane w wosku, żeby nie zamakały. Chciałabym, żebyśmy kwiaty bibułowe wprowadzili na powrót do naszej wsi, do naszych domów.

Plecionkarstwo jest podobno najstarszym zajęciem Koszęcinian. Od wyplatanych tu koszy wywodzi nazwę miejscowości jedna z teorii na ten temat. Plecionkarstwo staje się coraz bardziej popularnym rękodziełem i rzemiosłem. Chciałabym, żeby Koszęcin także koszykarstwem zasłyną.

Autentyczne wzory rękodzieła koszęcińskiego i sztuki posłużą nam za inspiracje do warsztatów artystycznych i rękodzielniczych, do działań. Na ich podstawie będziemy robić szmaciane lalki i inne zabawki, ozdoby choinkowe, rzeźbić w drewnie, wyplatać, haftować, heklować, projektować.

Na podstawie stroju mieszkańców zobaczymy na czym polega przenikanie wpływów różnych regionów.  

Wszystkich, którzy mogli by pomóc we wzbogaceniu koszęcińskiego wzornika proszę o kontakt.

Także tych, którzy mają na myśli coś, o czym nie wspomniałam.

Oraz tych, którzy posiadają dawne umiejętności i zechcą się nimi dzielić.

Kontakt ten co zwykle :)